موعد روزهای پر انتظار من
آقا تویی قرار دل بی قرار من
از های و هوی این تن خاکی دلم گرفت
کی میرسد برای همیشه بهار من!
اللهم عجل لولیک الفرج
++التماس دعا
بعدا نوشت:
ممنونم از دوست و خواهر خوبم
که زحمت کشیدند کار هدر و قالب وبلاگمو انجام دادند.
ممنونم بی رنگی عزیز.
خدایا،هر چه را دوست داشتم،از من گرفتی،به هر چه دل بستم،دلم را شکستی.به هر چیزی که عشق ورزیدم،آن را زائل کردی.هر کجا که قلبم آرامش یافت،تو مضطرب و مشوشش نمودی.هر وقت که دلم به جایی استقرار یافت،تو آواره ام کردی.هر زمان به چیزی امیدوار شدم،تو امیدم را کور نمودی...
تا به چیزی دل نبندم و کسی را به جای تو نپرستم و در جایی استقرار نیابم و به جای تو محبوبی و معشوقی نگیرم و جز تو به کسی دیگر و جایی دیگر و نقطه ای دیگر آرامش نیابم،فقط تو را بخوانم،تو را بخوانم،تو را بجویم و تو را پرستش کنم.
خدایا،تو را شکر می کنم که در چشمانم چشمه اشک گذاشتی تا پیرایه های قلبم را با اشک بشویم و آتشفشان های درونم را با قدرت تسکین بخشش آرام کنم.
بعدا نوشت:
25/1/92
بهترین روزهای زندگیم بود این روزها...
حضور 2 شهید گمنام که 18 و 25 ساله....
صفا دادید به شهرمون...
++خدایا شکرت بخاطر این روزها...ممنونم.
یا زهرا(س)
دلم به مستحبی خوش است که جوابش واجب است:
السلام علیک یا بقیه الله........
خدا مرحم تمام دردهاست
هرچه عمق خراشهای وجودت بیشتر باشد
خدا برای پر کردن آن بیشتر در وجودت جای میگیرد....
ین علی ما...(پسر عمه خودم)
وقتی که 6 ماهش بود و رفت مراسم شیرخوارگان علی اصغر ع
وقتی ک همه دیدنش و اشک...!!!
که بچه چقد شیرینه تو این سن...چقد بامزس...چقد عزیزه...
من فدای علی اصغر امام حسین ع
خدا علی کوچولوی ما رو حفظ کنه!
(لا حول ولا قوة الا بالله)
++ببخشید با گوشی خودم بود از رو عکس،عکس گرفتم...شرمنده دیگه...
++پست نشان افتخار هم حتما مطالعه کنید...انشاا...شهدا دعامون کنن.
توسل
در قسمتی از ارتفاع،فقط یک راه برای عبور بود.محمود کاوه را بردم همان جا،گفتم:"دیشب تیربارچی دشمن مسلسلش را روی همین نقطه قفل کرده بود،هیچکس نتونست از اینجا رد بشه."
گفت:"بریم جلوتر ببینیم چه کاری می تونیم انجام بدیم." رفتیم تا نزدیک سنگر تیربارچی. محمود دور و بر سنگر را خوب نگاه کرد.
آهسته گفتم:"اول باید تیربار را خفه کنیم،بعد نیروها را از دو طرف آرایش داده و بزنیم به خط." جور خاصی پرسید:"دیگه چه کاری باید بکنیم؟!" گفتم:"چیز دیگه ای به ذهنم نمیرسه."
گفت:"یک کار دیگه هم باید انجام داد." گفتم:"چه کاری؟" با حال عجیبی جواب داد:"توسل؛اگر توسل نکنیم،به هیچ جا نمی رسیم."
شهید محمود کاوه
+ساکنان ملک اعظم-ص88
سرشار از امام
برادر عثمان وهابی می گفت:"رزمنده ای داشتیم به نام "محمود سرشار" که هنگام پاک سازی منطقه سرو آباد،در حالی که تمثال کوچک حضرت امام را بر سینه اش نصب کرده بود به دست ضدانقلاب اسیر شد.
آن ها عکس امام را در حالی که محمود زنده بود با گوشت بدنش از سینه او جدا کردند و بدین صورت او را به شهادت رساندند."
یعنی دور عکس امام را توسط سرنیزه تا عمق سینه اش بریده بودند!
شهید محمود سرشار
+امتداد45 -ص59
++التماس دعا
یا زهرا
